Ποια ΟΡΧΗΣΤΡΑ άραγε, θα ήταν πιο κατάλληλη για τον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου;Σεβασμός στην Ιερότητα και Πνευματικότητα του χώρου, όσο ο σεβασμός αυτών των Μουσικών στους Συνθέτες αλλά και στο είδος μουσικής που υπηρετούν.Ποιας Πατρίδας μουσικά κομμάτια θα ήταν πιο ταιριαστά να ακουστούν σε έναν τόπο που ρίζωσαν ξεριζωμένοι;Ποιες φωνές θα άξιζαν περισσότερο για να τις ταξιδέψει το αεράκι έως τις απέναντι όχθες ενός τόπου μακρινού αλλά και τόσο κοντινού ταυτόχρονα;Πάνω από ποια άλλη θάλασσα, κομμάτι του ίδιου ΠΕΛΑΓΟΥΣ που ενώνει, υγραίνει κι αλμυρίζει μια ΠΑΤΡΙΔΑ που χωρίστηκε στα δύο, θα μπορούσαν να ακουστούν αυτές οι νότες που κατάφεραν να την ενώσουν ξανά, χρονικά για λίγο μέσα στην απεραντοσύνη του χρόνου;Ίσως το χειροκρότημα μας να ήταν σύντομο και σιγανό κάποιες φορές.Φταίει που δεν θέλαμε να διαταράξουμε αυτό που ήδη είχαμε ακούσει και να συντομεύσουμε το χρόνο για το επόμενο που θα ακούγαμε.Κοιτάζαμε και βλέπαμε αλλού…….Ακούγαμε και ηχογραφούσαν η καρδιά μας και η ψυχή μας ……….Ευχαριστούμε την Ορχήστρα ΡΩΜΑΝΑ για ότι αισθανθήκαμε….